کاش آدم ها میدانستند
که در هر دیدار ،
یک تکه از یکدیگر را باخود می برند...
عده ای فقط غم هایشان را به ما می دهند!
وچقدر اندک هستند
آدم های سخاوتمندی که
وقتی به خانه برمی گردی،
می بینی تکه شادی هایشان را در
مشت های تو جا گذاشته اند...
هیچوقت نگذار کسی از پیش تو برود،
مگر آنکه امیدوارتر و شادتر از
زمانی که پیشت آمده بود....